Rośliny i zwierzęta mogą przeżyć na pustyni, jeżeli przystosują się do panujących tam trudnych warunków. Ludzie również zdołali się przystosować do pustynnych warunków przez umiejętne wykorzystanie skąpych zasobów wody, np. żyjąc w oazach, gdzie znajdują się źródła wody albo przez wykopanie studni w korytach wyschniętych rzek. Nowoczesna technologia umożliwiła wielu ludziom normalną egzystencję na pustyni, czego dowodem są miasta położone na pustyniach północnoamerykańskich. Życie na pustyni zawsze jednak wiąże się z pewnym ryzykiem. Niebezpieczeństwo suszy zawsze istnieje, doprowadziło ono w ostatnich latach do wielkich tragedii na południowych krańcach Sahary.

Ludzie na pustyniach żyją głównie w oazach. Są to płaty roślinności skupione wokół źródła wody. Uprawia się tu małe poletka sztucznie nawadnianej ziemi. W oazach Sahary gorsze gleby obsiewane są jęczmieniem, głównym źródłem mąki, na lepszych uprawia się pszenicę. Najlepsze gleby przeznaczone są do uprawy warzyw: cebuli, bobu, marchwi, grochu, fasoli czy sałaty. Cień tym uprawom zapewniają drzewa i krzewy: morele, brzoskwinie, granaty, winorośl, cytryny. Najważniejszą rośliną każdej oazy na Saharze jest palma daktylowa. Jej owoce spożywane są w różnych postaciach: na surowo, przetworzone, w postaci mąki daktylowej (zmieszana z jęczmienną służy do wypieku chleba). Wykorzystuje się również liście palmy, młode jada się jako warzywa a tymi większymi kryje się dachy. Drewno daktylowca służy jako materiał budowlany i na opał